Met behulp van cookies kunnen we analyses maken en uw ervaring op onze website verbeteren, lees meer. Ik snap het
Middelbaar en hoger beroepsonderwijs (MBO en HBO) zijn dynamisch. En dat is logisch. Dit type onderwijs bereidt studenten voor op functioneren in specifieke vakgebieden en beweegt dus mee met die vakgebieden. En die staan nooit stil. De breed gedragen opvatting in het MBO en HBO is dat voorbereiding op de beroepspraktijk het best kan door die beroepspraktijk zo dicht mogelijk te benaderen. Dat zie je terug in de opbouw van curricula, in de keuze voor didactiek, in de manier van toetsen/beoordelen en in de vormgeving van de leeromgeving. Van dat laatste stuk maakt Burobas graag werk.
Bij het woord onderwijs denk je historisch gezien al snel aan een klaslokaal, een krijt- of whiteboard, tafels en stoelen in tentamenopstelling en een docent voor de klas. Hoe effectief deze setting in sommige onderwijsvormen ook is, voor beroepsonderwijs schuilt er ook een aantal onwenselijke veronderstellingen in. Met als belangrijkste: de docent staat centraal en draagt naar beste kunnen kennis over. Terwijl de mores in de beroepspraktijk uitgaat van kennisontwikkeling in gezamenlijkheid, met verschillende rollen voor de verschillende teamgenoten. Vertaal dit door naar de inrichting van een onderwijsomgeving en je ziet een verschuiving naar ruimten die niet alleen geschikt zijn voor colleges maar voor een mix van onderwijsactiviteiten zoals instructie, oefening, samenwerking en experiment. Een omgeving die specifieker is afgestemd op de verschillende onderwijsactiviteiten en die ruimte biedt om daarin te variëren, is een omgeving die tot meer rendement leidt.
MBO en HBO zijn overkoepelende begrippen. Onder die paraplu’s legt iedere opleiding haar eigen accenten. Net zoals er geen twee dezelfde zorginstellingen zijn, zijn er ook geen twee identieke onderwijsinstituten. De grote lijn zal herkenbaar zijn maar in de uitwerking van het concept worden de verschillen zichtbaar. De inrichting van een onderwijsomgeving begint namelijk bij de onderwijsvisie: hoe kijken we hier naar onderwijs? Waar leggen we didactische accenten? En wat is ons onderscheidend vermogen ten opzichte van vergelijkbare opleidingen? De antwoorden op deze vragen vormen voor Burobas het vertrekpunt. Zodat er een onderwijsomgeving ontstaat die naadloos past bij de manier waarop het instituut denkt over onderwijs. Dat is de succesvolle volgorde.
De onderwijsvisie is het onmiskenbare startpunt. Daarnaast onderscheidt Burobas vijf vaste onderdelen die zorgvuldig doordacht en ingevuld moeten worden bij het ontwerpen van een onderwijsomgeving.
Uitgangspunt 1: interactie
Onderwijs bestaat bij de gratie van interactie. Interactie tussen docent en student, interactie tussen studenten onderling, interactie tussen studenten, docenten en werkveld. Die interactie kan in allerlei vormen plaatsvinden. Van hoor- tot werkcollege, van vergadering tot projectwerktijd, van ontspanning tot presentatie. Het is belangrijk dat de omgeving zodanig wordt ontworpen en ingericht dat al deze interactievormen maximaal tot hun recht komen.
Uitgangspunt 2: inspiratie
Het ontwikkelen van de kennis en de vaardigheden die studenten nodig hebben in hun toekomstige vakgebied is de primaire taak van het beroepsonderwijs. Minstens zo belangrijk is het om studenten voor dit vakgebied te interesseren en het vonkje voor het toekomstige beroep te ontsteken. Is de intrinsieke motivatie aangewakkerd dan ontstaat er namelijk een grotere drive om die kennis en vaardigheden te ontwikkelen en is de beroepsprofessional geboren. Inspiratie is om die reden een belangrijke pijler in al onze onderwijsontwerpen.
Uitgangspunt 3: Samenwerken
Geloof je erin dat een onderwijsvisie de basis is voor het ontwerp van een onderwijsomgeving dan geloof je automatisch in samenwerking tussen onderwijs- en interieurexperts. Samenwerking met onze opdrachtgevers is wat ons betreft een cruciale succesfactor voor het ontwerpen van een succesvolle onderwijsomgeving; brengen beide partijen hun expertise en know-how in dan combineren we het beste van beide werelden.
Uitgangspunt 4: flexibiliteit
Instroom is bij onderwijsinstellingen zelden stabiel. Dat vertaalt zich door naar roostering en planning. Afhankelijk van groepsgrootten en curriculumwijzigingen (welk onderwijs bieden we aan?) wordt het ene jaar iets anders van de onderwijsomgeving gevraagd dan het andere jaar. Sterker nog, dat kan zelfs per onderwijsperiode veranderen. Onderwijsinstellingen zijn gebaat bij een omgeving die daarin enigszins kan meebewegen. We houden vanaf het basisontwerp scherp op het netvlies dat de ruimtes die we ontwerpen zo multifunctioneel mogelijk zijn.
Uitgangspunt 5: Duurzaamheid
Een nieuwe omgeving ontwerpen betekent niet dat al het materiaal per definitie nieuw moet zijn. Veel onderwijsorganisaties, met name de grotere instellingen, beschikken over een stevig meubilairdepot. Een bron waaruit wij graag putten. Daarnaast hebben duurzaamheid en flexibiliteit in onze visie raakvlakken; waar mogelijk kiezen we voor oplossingen die meerdere doelen dienen en die multifunctioneel bruikbaar zijn.